Noologia
– Origina Neksuso

Urano

    Urano estas glacia giganto kun malvarma fluida envolvaĵo, gradaj internaj tavoloj kaj forte klinita akso. Ĝiaj profundaj kaj atmosferaj strukturoj formas sistemon organizitan per gradientoj kaj apartaj rotacioj.

    Difino

    Urano estas glacia giganta planedo karakterizita de fluida envolvaĵo riĉa je volatiloj. Ĝia organizo baziĝas sur supermetitaj tavoloj kun variaj ecoj, kaj ĝia aparta rotacia akso influas la energian distribuon kaj la atmosferajn reĝimojn.

    Interna strukturo

    La interna strukturo montras sinsekvon de regionoj kie konsisto, denseco kaj fluidaj statoj laŭgrade ŝanĝiĝas. Eksternaj tavoloj enhavas malpezajn gasojn kaj malvarmajn fluidojn, dum profundaj zonoj estas dominataj de densaj volatilaj miksaĵoj. Centra kerno, solida aŭ parte fluida, funkcias kiel organiza fundamento.

    Atmosfero kaj fluaj envolvaĵoj

    La atmosfero konsistas el malvarmaj kaj tavoligitaj regionoj montrantaj cirkuladojn, zonojn kaj vortecajn strukturojn. Internaj transiroj difinas la distribuon de energio kaj influas atmosferajn movojn kaj interŝanĝojn inter profundaj kaj supraĵaj tavoloj.

    Kliniteco kaj aparta dinamiko

    La forte klinita akso de la planedo ŝanĝas la ekspozicion de atmosferaj regionoj, kreante markitajn sezonajn variadojn en la organizado de fluoj. Tiu aranĝo influas la interagojn inter rotacio, internaj gradientoj kaj atmosferaj fenomenoj.

    Orbitaj interagoj

    Urano interagas kun aro de satelitoj kaj fajnaj strukturoj proksimaj al ĝia orbita ebeno. Tiuj objektoj reagas al la gravitaj kondiĉoj de la centra korpo, kontribuante al kohera medio kie internaj fenomenoj kaj orbitoj interplektiĝas.

    ← Reen al astronomio