Noologia
– Origina Neksuso

Venuso

    Venuso estas terplanedo kun densa tavolo de karbona dioksido kaj nuboj de sulfura acido, kreante ekstreme energirikan medion regatan de vulkanaj procezoj.

    Difino

    Venuso estas interna terplanedo komponita ĉefe el silikatoj kaj metaloj. Ĝia ekstreme densa atmosfero produktas unikan radiadan kaj termikan reĝimon inter rokaj planedoj. Ĝia alta reflektivo kaŭziĝas de kontinuaj nubtavoloj.

    Interna strukturo

    La interno konsistas el fero-nikela metala kerno, viskoelasta silikata mantelo kaj solida terkrusto. Sismologiaj pruvoj sugestas foreston de ter-simila platotektoniko, anstataŭita de larĝ-skalaj deformiĝoj kaj malrapida termika reciklado.

    Surfaco kaj geologio

    La surfaco dominas per vulkanaj produktoj: bazaltaj ebenaĵoj, viskozaj kupoloj, kalderoj kaj solidiĝintaj fluoj. Linearaj rompiĝoj, teseraj regionoj kaj grandaj altebenaĵoj indikas persistan endogenan aktivecon. Limita kratera erozio malkaŝas relative junan surfacon. La distribuo de formoj reflektas ekvilibron inter mantelaj leviĝoj, vulkanismo kaj termika malstreĉiĝo.

    Atmosfero kaj komponiĝo

    La atmosfero konsistas plejparte el karbona dioksido kun malgranda frakcio de nitrogeno kaj sulfuracidaj aerosoloj. Nubtavoloj formas densan barilon kiu kaptas infraruĝan radiadon. La termika strukturo liveras preskaŭ uniformajn temperaturojn sendepende de lumigo aŭ latitudo.

    Klimato kaj dinamiko

    La vertikala temperatura gradiento, plifortigita de infraruĝa sorbado, generas forkuran forcejan reĝimon. La supra atmosfero montras super-rotacion, kie ventoj vojaĝas multe pli rapide ol la planedo mem. Konvektaj ĉeloj, ondaj ŝablonoj kaj kvazaŭ-staciaj strukturoj disvolviĝas en la altaj nuboj.

    Rotacio kaj orbitaj trajtoj

    La planedo rotacias malrapide en retrograda direkto. Ĉi tiu movado, kune kun la viskoelasta konduto de la supra atmosfero, influas ventan distribuon kaj internajn dinamikajn streĉojn. Parta sinkronigo inter rotacio kaj lumigaj cikloj kontribuas al ĝia energia ekvilibro.

    Evoluo kaj nuna stato

    Modeloj indikas gradualnan ŝanĝon al medio dominata de forcejaj kondiĉoj dum planeda evoluo. La nuna surfaco devenas de longaj vulkanaj fazoj kaj disaj tektonaj reorganizadoj. Studoj de Venuso dependas de radaraj mapoj, spektroskopio kaj mezuroj bazitaj sur sondiloj.

    ← Reen al astronomio