Noologia
– Origina Neksuso

Merkuro

    La plej malgranda kaj sunproksima planedo, Merkuro havas rapidan orbiton kaj surfacon plenan je krateroj kun ekstremaj temperaturŝanĝoj de -173°C ĝis 427°C.

    Difino

    Merkuro estas la plej malgranda kaj interna ŝtona planedo de la sunsistemo. Ĝi orbitas tre proksime al la Suno, ricevante intensan energifluon kiu forte influas ĝian surfacon kaj ĉirkaŭan spacon.

    Strukturo

    Ĝia interno enhavas densan metalan kernon kiu okupas grandan parton de ĝia volumeno, ĉirkaŭitan de mantelo kaj maldika silikata krusto. Tiu konsisto montras rapidan formiĝon kaj malriĉecon je volatilaj materialoj.

    Surfaco kaj reliefo

    La surfaco de Merkuro estas kovrita de krateroj, glataj ebenaĵoj kaj tektonaj fendoj. La manko de grava atmosfero lasas la spurojn de antikvaj kolizioj preskaŭ netuŝitaj.

    Rotacio kaj orbito

    Ĝia rotacio estas en 3:2-resonanca rilato kun ĝia orbito, signifante ke ĝi rotacias trifoje por ĉiuj du orbitoj ĉirkaŭ la Suno. Tio rezultigas sunan tagon daŭranta 176 terajn tagojn, kun ekstremaj temperaturŝanĝoj inter tago kaj nokto.

    Atmosfero kaj medio

    Merkuro havas nur tre maldikan eksoferon konsistantan el spuroj de heliumo, natrio kaj oksigeno. Ĉi tiu malforta gasa tavolo devenas de la suna vento kaj de la disfalado de ĝia surfaco.

    Observado kaj esplorado

    Ĝia videbla brilo de la Tero varias laŭ ĝia pozicio rilate al la Suno. Spacaj misioj mapis ĝian surfacon kaj konfirmis la ĉeeston de metalaj elementoj kaj glacio en la ombritaj polusaj regionoj.

    ← Reen al astronomio